Misiaki

Mam dwóch znajomych, kumplują się od czasów liceum, obydwaj mają dziwne (dzikie?) poczucie humoru i kiedy spotykamy się razem, w szerszym gronie znajomych, nie potrzeba dużo czasu, żeby wszyscy zaczęli głośno się śmiać. Obydwaj mają też tendencję do mówienia do siebie per "Misiaku" ;p - nie zwracając uwagi na to, że obcy ludzie, którzy siedzą przy stoliku obok czy mijają nas na ulicy, dziwnie się na nich patrzą ;)
Może to właśnie przez takie okazywanie sobie męskiej przyjaźni od jakiegoś czasu chodziły za mną wzorki z misiem Lickle Ted. I ostatnio powstały dwa z nich - obydwa standardowo na aidzie 14ct ecru, haftowane muliną DMC (nie mam bogatych zapasów, jeśli chodzi o materiały i inne takie - na razie mnie na to nie stać...).
Jeden z nich stał się poduszeczką na igły, dosyć dużą, ale przynajmniej nigdzie mi się nie zapodzieje w moim wiecznym rozgardiaszu ;) A tak prezentował się jeszcze przed zszyciem i wypchaniem.

Z nieodłącznym kubkiem porannej kawy - tak to sobie interpretuję ;) Jeszcze niedobudzony i z lekko podkrążonymi oczkami.

Już puchaty i skończony.

Z tyłu wyhaftowałam swój inicjał - w kolorach kubka, w miarę zbliżony w klimacie do misiakowego obrazka. Pochodzi z alfabetu z owcami, który wykopałam gdzieś w internecie. Oczywiście owcy na potrzeby tej poduszeczki się pozbyłam.

Poza Misiakiem, który został przerobiony na poduchę, wyhaftowałam też drugiego Misiaka, tym razem w nastroju nieco bardziej melancholijnym, ale również z zielonym kubkiem. Czasem mam wrażenie, że Misiak ma po prostu porannego kaca ;p Ot, takie poststudenckie skojarzenia...

Nie zdecydowałam jeszcze, co z nim zrobię. Na razie po prostu się z niego cieszę ;)