sobota, 24 grudnia 2016

Wszystkiego, co dobre :)

M. zaniósł już dwie torby z prezentami do samochodu, w kuchni stoi kolejna - pełna wigilijnych potraw, które zabieramy ze sobą, na kuchence dochodzi kawa, której jeszcze nie zdążyłam sobie zrobić, może też zaraz zjemy jakieś małe śniadanie. Nie jedziemy daleko, ale rzeczy zebrało się jak na tygodniowy wypad. Nie narzekam - lubię pakować, szykować, pichcić, smakować... wczuwać się powoli w tę okołoświąteczną atmosferę. Nawet jeśli te święta będą pełne wspomnień o tych, którzy odeszli w tym roku i minionych latach, odbędą częściowo w kameralnym gronie, oby w spokoju i z błogimi uśmiechami - od najedzenia i prezentów ;)

Chcę Wam życzyć rodzinnych, pogodnych świąt, podczas których nikt nie będzie rozmawiał na głupie tematy, nie będzie sporów i niesnasek, ale będzie za to dużo śmiechu i pogody ducha.

No i twórczego kolejnego roku :)









wtorek, 13 grudnia 2016

Lisia senność

Ostatnio chłodne popołudnia i zimne wieczory u mnie to senność, czasem książki, jakieś pichcenie, ale jednak głównie haftowanie, które tak mnie wciągnęło, że nie mogę się od niego oderwać.
Aniołki, które pokazywałam jakiś czas temu, a którym wtedy brakowało jeszcze backstitchy, są już skończone, ale wciąż brakuje dnia, kiedy do mieszkania wpadałoby naturalne dzienne światło i jakiekolwiek zdjęcia miałyby sens. Więc wstrzymam się do następnego wpisu i może wtedy zobaczycie, jak ostatecznie się prezentują.
Na szczęście udało mi się znaleźć chwilę dla lisiczki i mogę się podzielić efektem końcowym. Ale na początek zdjęcia jeszcze sprzed konturów.



Bez nich lisia panna była nieco niewyraźna, więc czym prędzej nad nią przysiadłam, dzięki czemu lisek zaczął więcej widzieć...


...szalik spięły guziczki...


...zajęłam się też uczesaniem lisiczki...


...i po tych wszystkich zabiegach z kanwy wyłoniła się piękna ruda panna.


No i kto mi powie, że backstitche nie robią różnicy?


niedziela, 4 grudnia 2016

Lisie zwyczaje

Dzisiejszy wieczór to koncert Raya Wilsona w radiowej Trójce, to unoszący się w mieszkaniu zapach bananowo-czekoladowych muffinek, to przytulny pluszowy kombinezon do chodzenia po domu, półmrok i chwila na okołoświąteczne rękodzieło. Zima to dla mnie sen, klejące się powieki, pachnące przyprawy i wszechogarniająca melancholia, nadciągające wspomnienia, zastanowienie i lekki niepokój. Jeśli uda się go oswoić, będzie dobrze.
A na razie czeszę lisie włosy...




środa, 23 listopada 2016

Rękodzielnicze niespodzianki

Ostatnie tygodnie przyniosły ze sobą zmiany i drobne, miłe zaskoczenia - na początku października zostałam przeniesiona do innego działu, przez co wciąż uczę się nowych rzeczy, sprawdzam się w nowych sytuacjach i badam, na ile elastyczny jest mój umysł, na przyswojenie jakiej ilości nowej wiedzy mi pozwoli. Z jednej strony jest stres, z drugiej - radość, że mogę się rozwijać i działać. Nie mogę narzekać :) A do tego wyobraźcie sobie, jak zaskoczona byłam, kiedy zaczęłam lepiej poznawać dziewczyny, z którymi teraz pracuję i okazało się, że połowa z nich zajmuje się w wolnym czasie rękodziełem - szydełkowaniem, szyciem, robieniem na drutach, haftem albo uczeniem się haftu, tworzeniem drobiazgów, które przyciągają uwagę i które z przyjemnością się ogląda i dotyka. Poczułam się prawie jak u siebie ;) Moje krzyżykowe szaleństwo zyskało trochę uznania i doprowadziło nawet do tego, że naciągnęłam dziewczyny na dodatkowe koszty, robiąc zakupy w pasmanterii i uzupełniając wzory o te, które od dawna za mną - i, jak się okazało, też za nimi - chodziły :P
W domu pojawiły się Magic Dolls i nie byłabym sobą, gdybym nie zaczęła od razu jednej z nich.



Na lnie obrazkowym 30 ct (kość słoniowa) powstaje lisiczka - kolory są przepiękne, intensywny pomarańcz sprawia, że jesienna aura za oknem trochę łagodnieje, a krzyżyki prawie same się stawiają. Mam też już pomysł na wykorzystanie kolejnego wzoru z tej serii, ale będę musiała jeszcze go dopracować, zanim zabiorę się za jego wykonanie.

Poza Magic Dolls walczę też z aniołkami, których początki pokazywałam w poprzednim wpisie. Zapomniałam już, dlaczego kilka lat temu nie wyhaftowałam wszystkich czterech sztuk z tej serii. Ta nieszczęsna metalizowana mulina... Nieważne jak się człowiek stara, jak krótkie pasemko bierze, jak uważa, i tak prędzej czy później nitka zaczyna się łamać, plątać i trzeba z każdym krzyżykiem uważać coraz bardziej. Chociaż efekt końcowy jest piękny, muszę to przyznać. Może mimo wszystko w jakimś stopniu wynagradza to dłubanie ;) Spójrzcie same.




 




Aniołki też są haftowane na lnie obrazkowym 30 ct muliną DMC i mam zamiar wykorzystać je do przygotowania upominkowych kartek na święta.



Zastanawiam się tylko, jakie tło ostatecznie dać pod spód - czerwień czy może coś łagodniejszego, dzięki czemu obrazki jednak będą w centrum uwagi i kolor nie będzie krzyczał spod spodu. A może dać mniejszy czerwony kwadrat bezpośrednio pod obrazkiem i umieścić całość na jasnym spodzie?



Mam jeszcze chwilę na zastanowienie, a na razie przede mną backstitche - na szczęście zwyczajne, czarne ;)
Aha, Computer Wizard na razie odpoczywa, ale nie zajmie mu to za dużo czasu. Przecież takiego giganta nie można zbyt długo zaniedbywać...

środa, 9 listopada 2016

Coraz bliżej święta?

Pierwszy śnieg w tym roku tym razem w październiku ustąpił miejsca deszczowi i nieco rozsądniej pojawił się w listopadzie. Kto wie, może nawet święta będą białe, jak już przyjdzie co do czego.
W zeszłym roku kompletnie nie mogłam się odnaleźć w okołoświątecznej rzeczywistości, więc i ozdóbki sobie odpuściłam. Nie czułam potrzeby, żeby haftować Mikołaje, choinki i prezenty, pod choinką też jakoś ubyło krzyżykowych upominków. Może tym razem będzie jednak inaczej... Kilka dni temu odbyłam podróż sentymentalną po wpisach na blogu i dotarło do mnie, że tego malucha haftowałam cztery (to już?! kiedy?) lata temu.


Wygląda na to, że w tym roku też powstanie przynajmniej jedno skrzydlate stworzenie.



Jak to się szybko haftuje w porównaniu ze Spanglerem :P Ale nie jest źle, Computer Wizarda też przybywa. Najwięcej go przybyło, kiedy siedziałam na zwolnieniu, potem uzupełniłam dużą przestrzeń pełną czerni, teraz czas na kawałek koloru. I dziesiąta strona już będzie ;)

poniedziałek, 31 października 2016

Namnażanie krzyżyków

Na chorobowym, kiedy nie bolą cię zatoki, z nosa się nie leje i senność już tak nie dokucza, można się całkiem nieźle rozpędzić ;)





Potem znów zacznie brakować czasu na haft.

niedziela, 23 października 2016

Prawie okrągły rok

Pierwszy rząd skończony, nawet nie wiecie, jak się cieszę ;) Coraz bardziej podoba mi się ta grafika i nie mogę się doczekać, kiedy skończę ją haftować. Czyli za ładnych parę lat :P W ramach krótkiego śródpodsumowania zebrałam w jednym poście postępy pracy z ostatniego roku.
A wszystko zaczęło się od tego kawałka kanwy, 12 października 2015...



Potem już tylko przybywało kolejnych stron.
Stan na 21 października:


1 listopada:


20 grudnia:


18 kwietnia 2016 - była dłuższa przerwa na inne hafty, no i te proporce:


21 czerwca:


18 lipca:


9 września:


11 października:


No i dziś... dziś, 23 października, pierwszy rządek haftu ujrzał w końcu światło dzienne. Razem z moją rozczochraną czupryną i zapaleniem zatok w bonusie.


Jest piękny :)


Nawet jeśli to tylko 1/10 całości :P